دردهای خطرناک ماهانه!
بهتر است بدانید همه‌ی قاعدگی‌ها طبیعی نیستند و گاه نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌اند. در این جا فهرستی از چیزهایی که به کمک آن‌ها می‌توانید علامت‌های مهم را شناسایی کنید آورده‌ایم که به معنای لزوم مراجعه به متخصص زنان برای بررسی‌های بیشتر هستند.
فرقی نمی‌کند آیا درد خفیف است یا نوعی شکنجه است که شما را چند روزی خانه‌نشین می‌کند، در هر حال بسیاری از خانم‌ها با دردهای قاعدگی بیگانه نیستند. در واقع بیش از پنجاه درصد زنان هر ماه درجاتی از این دردها را متحمل می‌شوند. قبل از این که برای تسکین این درد به سراغ حوله‌ی گرم بروید، بهتر است بدانید همه‌ی قاعدگی‌ها طبیعی نیستند و گاه نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌اند. در این جا فهرستی از چیزهایی که به کمک آن‌ها می‌توانید علامت‌های مهم را شناسایی کنید آورده‌ایم که به معنای لزوم مراجعه به متخصص زنان برای بررسی‌های بیشتر هستند.
علامت اول: درد ماهانه خیلی شدید
مقصر احتمالی: درد ساده‌ی مربوط به قاعدگی که با مسکن‌های بدون نسخه‌ی پزشک نیز رفع می‌شوند. این موارد مربوط هستند به ترشح یک ماده‌ی شبه هورمونی موجود در بدن به نام «پروستاگلاندین» که وجود آن سبب انقباض رحم برای خروج خون و بافت‌های رحمی از بدن می‌شود. پروستا گلاندین، همچنین سبب منقبض شدن روده‌های شما شده و این انقباض سبب اسهال و احساس دل‌پیچه و آشوب در ناحیه شکم می‌شود. داروهای ضدالتهاب با هدف قرار دادن پروستاگلندین درد را آرام می‌کنند، پس به محض رخ دادن اولین مورد تیر کشیدن درد آن‌ها را به کار ببرید. هر چقدر زودتر دارو را مصرف کنید، تولید ماده‌ی «پروستاگلاندین» کندتر می‌شود و درد کمتری احساس خواهید کرد. از حوله یا بطری آب گرم هم می‌توانید استفاده کنید.
اندومتریوزیس معمولاً سبب درد شدید در ناحیه زیر شکم، کمر و ران‌ها می‌شود و در اغلب مواقع با مصرف مسکن‌های معمولی آرام نمی‌گیرد. خونریزی شدید و مقاربت دردناک هم می‌تواند یک علامت آن باشد.
علامت دوم: خونریزی زیاد
مقصر احتمالی: فیبروئیدها، غده‌های خوش خیمی هستند که در درون یا در روی دیواره‌های رحم قرار می‌گیرند. آن‌ها می‌توانند به کوچکی یک هسته سیب درختی یا به بزرگی یک گریپ فروت و در یک زمان چند تا از آن‌ها در رحم وجود داشته باشند. این غده‌ها معمولاً در دهه‌ی سی یا چهل زندگی ظاهر می‌شوند.
اگرچه فیبروئیدها می‌توانند سبب درد بشوند، ولی معمولاً وجود آن‌ها سبب شروع یک احساس دائمی فشار ملایم در ناحیه لگن می‌شود. هرچه آن‌ها به دیواره‌ی رحم نزدیک‌تر باشند، خونریزی شدیدتر خواهد بود. این خونریزی ممکن است تا بیشتر از هفت روز ادامه یابد.
خبر خوب این است که جز در مواردی که فشار در ناحیه‌ی لگن خیلی زیاد باشد یا خونریزی زیاد برایتان ایجاد زحمت کند، نیازی به هیچ درمانی ندارید. در صورتی که درد یا جریان خون وضع بدی ایجاد کنند، پزشک شما توصیه به خوردن دارو یا در حالت‌های نادر انجام عمل جراحی برای برداشتن غده‌ها خواهد کرد.
علامت سوم: درد در ناحیه لگن
مقصر احتمالی: اندومتریوزیس. بافتی که معمولاً دیواره‌ی درونی رحم را می‌گیرد، جابه‌جا می‌شود، بیرون می‌آید و شروع به رشد در روی ارگان‌های مجاور می‌کند. این مشکل تقریباً پانزده درصد زنان در سنین باروی را درگیر می‌سازد و پس از شروع علائم به طور متوسط حدود ده سال طول می‌کشد تا تشخیص داده بشود. بسیاری از زنان فکر می‌کنند که این درد مربوط به قاعدگی است و بنابراین برای آزمایش به سراغ متخصص نمی‌روند.
اندومتریوزیس معمولاً سبب درد شدید در ناحیه زیر شکم، کمر و ران‌ها می‌شود و در اغلب مواقع با مصرف مسکن‌های معمولی آرام نمی‌گیرد. خونریزی شدید و مقاربت دردناک هم می‌تواند یک علامت آن باشد. اگر این علائم برای شما آشنا هستند از متخصص زنان خود وقت ملاقات بگیرید. اگر او برای شما تشخیص اندومتریوزیس داد، قرص‌های پیشگیری از بارداری یا دیگر هورمون‌ها می‌توانند رشد بافت اضافی را کند کنند. در موارد شدید، ممکن است برای کاهش میزان بافت تشکیل شده در خارج از رحم نیاز به انجام عمل جراحی باشد.
علامت چهارم: بروز تب و درد شدید در شکم و پهلوها
مقصر احتمالی: بیماری التهابی لگن (PID) . درد سخت و طاقت‌فرسای لگن که می‌تواند روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه یابد و ممکن است همراه با تب باشد. دفع دردناک ادرار یا ترشحات سبز رنگ یا زرد رنگ علائمی از بیماری التهابی لگن (PID) هستند که یک عفونت جدی بخش فوقانی دستگاه تولیدمثل محسوب می‌شود. بیماری PID معمولاً نتیجه‌ی یک عفونت درمان نشده (کلامیدیا) است. از آنجا که بیماری‌های مسری مقاربتی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، بنابراین گاهی اوقات شما تا زمانی که باکتری در ناحیه وسیعی گسترش نیافته، متوجه ابتلای خود نمی‌شوید. نکته‌ی بسیار مهم و حیاتی این است که PID را به سرعت درمان کنید، زیرا ممکن است بافت همبند زخم (محل التیام زخم) در لوله‌های رحمی شما شکل بگیرد که این می‌تواند به ناباروری بینجامد. اگر به این مورد مشکوک هستید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کنید.